কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান ৰচনা
কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান ভাৰতৰ অসম ৰাজ্যৰ গোলাঘাট আৰু নগাঁও জিলাত অৱস্থিত। উদ্যানখন এক বিশ্ব ঐতিহ্যক্ষেত্ৰ কিয়নো ইয়াত পৃথিৱীৰ দুই-তৃতীয়াংশ মহান এক শিঙৰ গঁড় আছে।
অসম চৰকাৰৰ বন বিভাগ আৰু কিছুমান স্বীকৃত বন্যপ্ৰাণী বেচৰকাৰী সংগঠনৰ দ্বাৰা ২০১৮ চনৰ মাৰ্চ মাহত কৰা এক লোকপিয়ল অনুসৰি কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানত গঁড়ৰ সংখ্যা ২,৪১৩।
ইয়াত 1,641 টা প্ৰাপ্তবয়স্ক গঁড় আছে (642 টা পুৰুষ, 793 মাইকী, আৰু 206 টা ইউনিচেক্স); 387 জন উপ-প্ৰাপ্তবয়স্ক (116 জন পুৰুষ, 149 গৰাকী মহিলা, আৰু 122 জন ইউনিচেক্স); আৰু 385 টা পোৱালি।
২০১৫ চনত গঁড়ৰ সংখ্যা আছিল ২৪০1। 2006 চনত, কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানক ব্যাঘ্ৰ সংৰক্ষিত অঞ্চল হিচাপে মনোনীত কৰা হৈছিল।
হাতী, বনৰীয়া পানী ম’হ, আৰু জলাভূমিৰ হৰিণৰ উদ্যানখনত বৃহৎ প্ৰজনন জনসংখ্যা আছে। বাৰ্ডলাইফ ইণ্টাৰনেচনেলে কাজিৰঙাক এভিফাউনেল প্ৰজাতিৰ সংৰক্ষণৰ বাবে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ পক্ষী ক্ষেত্ৰ হিচাপে মনোনীত কৰিছে।
ভাৰতৰ অন্যান্য সুৰক্ষিত অঞ্চলৰ তুলনাত কাজিৰঙাই বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণত উল্লেখযোগ্য সফলতা লাভ কৰিছে। পূব হিমালয় জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ হটস্পটৰ উপকণ্ঠত অৱস্থিত এই উদ্যানখনত উচ্চ প্ৰজাতিৰ বৈচিত্ৰ্য আৰু দৃশ্যমানতা একত্ৰিত কৰা হৈছে।
কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান হৈছে ওখ হাতী ঘাঁহ, জলাভূমি, আৰু ঘন ক্ৰান্তীয় সেমেকা বহল পাতৰ অৰণ্যৰ এক বিশাল বিস্তাৰ, যাৰ ভিতৰত আছে ব্ৰহ্মপুত্ৰ, লগতে অসংখ্য সৰু সৰু পানীৰ শৰীৰ। কাজিৰঙাৰ বিষয়ে কেইবাখনো কিতাপ, গান আৰু তথ্যচিত্ৰ লিখা হৈছে।
1905 চনত সংৰক্ষিত বনাঞ্চল হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা হোৱাৰ পিছত, উদ্যানখনে 2005 চনত ইয়াৰ শতবাৰ্ষিকী উদযাপন কৰিছিল।
২০১৭ চনত, বিবিচি নিউজৰ এখন তথ্যচিত্ৰত গঁড় সংৰক্ষণৰ নামত প্ৰতি বছৰে ২০ জন লোকৰ হত্যা অন্তৰ্ভুক্ত থকা এক কট্টৰপন্থী সংৰক্ষণ কৌশল প্ৰকাশ কৰাৰ পিছত কাজিৰঙা সমালোচনাৰ সন্মুখীন হৈছিল।
এই প্ৰতিবেদনৰ ফলস্বৰূপে, বিবিচি নিউজক ভাৰতৰ সুৰক্ষিত এলেকাত পাঁচ বছৰৰ বাবে চিত্ৰগ্ৰহণ কৰিবলৈ বাধা দিয়া হৈছিল।
যদিও কেইবাখনো বাতৰি প্ৰতিষ্ঠানে দাবী কৰিছিল যে বিবিচিয়ে তথ্যচিত্ৰখনৰ বাবে ক্ষমা বিচাৰিছিল, বিবিচিয়ে ইয়াৰ প্ৰতিবেদনৰ সৈতে থিয় দিছিল, ইয়াৰ মহানিৰ্দেশক টনি হলে চাৰ্ভাইভেল ইণ্টাৰনেচনেললৈ এখন পত্ৰত লিখিছিল যে “কোনো প্ৰকাৰে এই পত্ৰখনে আমাৰ সাংবাদিকতাৰ বাবে ক্ষমা বিচাৰে।” “প্ৰতিবেদনখনৰ উত্তৰত, ভাৰতীয় গৱেষকসকলে অধিক সূক্ষ্ম বুজাবুজি প্ৰদান কৰিছে
1905 চনত সংৰক্ষিত বনাঞ্চল হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা হোৱাৰ পিছত, উদ্যানখনে 2005 চনত ইয়াৰ শতবাৰ্ষিকী উদযাপন কৰিছিল।
২০১৭ চনত, বিবিচি নিউজৰ এখন তথ্যচিত্ৰত গঁড় সংৰক্ষণৰ নামত প্ৰতি বছৰে ২০ জন লোকৰ হত্যা অন্তৰ্ভুক্ত থকা এক কট্টৰপন্থী সংৰক্ষণ কৌশল প্ৰকাশ কৰাৰ পিছত কাজিৰঙা সমালোচনাৰ সন্মুখীন হৈছিল।
এই প্ৰতিবেদনৰ ফলস্বৰূপে, বিবিচি নিউজক ভাৰতৰ সুৰক্ষিত এলেকাত পাঁচ বছৰৰ বাবে চিত্ৰগ্ৰহণ কৰিবলৈ বাধা দিয়া হৈছিল।
যদিও কেইবাখনো বাতৰি প্ৰতিষ্ঠানে দাবী কৰিছিল যে বিবিচিয়ে তথ্যচিত্ৰখনৰ বাবে ক্ষমা বিচাৰিছিল, বিবিচিয়ে ইয়াৰ প্ৰতিবেদনৰ সৈতে থিয় দিছিল, ইয়াৰ মহানিৰ্দেশক টনি হলে চাৰ্ভাইভেল ইণ্টাৰনেচনেললৈ লিখা এখন পত্ৰত লিখিছিল যে “এই পত্ৰখনে “কোনো প্ৰকাৰে আমাৰ সাংবাদিকতাৰ বাবে ক্ষমা বিচাৰিব নোৱাৰে।”
প্ৰতিবেদনখনৰ উত্তৰত, ভাৰতীয় গৱেষকসকলে পৰিস্থিতিটোৰ বিষয়ে অধিক সূক্ষ্ম বুজাবুজি প্ৰদান কৰিছে, বিবিচিক ইয়াৰ অসাৱধান সাংবাদিকতাৰ বাবে সমালোচনা কৰিছে আৰু লগতে কাজিৰঙাত সংৰক্ষণৰ বিষয়বোৰৰ ফালে আঙুলিয়াই দিছে আৰু প্ৰশ্ন কৰিছে যে দৃশ্যগ্ৰহণ এক উপযোগী সংৰক্ষণ কৌশল নেকি।
কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ ইতিহাস
কাজিৰঙাক ১৯০৪ চনত মেৰী কাৰ্জন, কেডলেষ্টনৰ বেৰোনেছ কাৰ্জন আৰু ভাৰতৰ ভাইচৰয়ৰ পত্নী কেডলেষ্টনৰ লৰ্ড কাৰ্জনৰ দ্বাৰা এক সুৰক্ষিত এলেকা হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল।
এটাগঁড় দেখাত বিফল হোৱাৰ পিছত, যাৰ বাবে অঞ্চলটো বিখ্যাত আছিল, তাই তাইৰ স্বামীক হ্ৰাস হোৱা প্ৰজাতিবোৰৰ সুৰক্ষাৰ বাবে তাৎক্ষণিক পদক্ষেপ ল’বলৈ প্ৰেৰিত কৰিছিল, যিটো তেওঁ সংৰক্ষণ পৰিকল্পনা আৰম্ভ কৰি কৰিছিল।
কাজিৰঙা প্ৰস্তাৱিত সংৰক্ষিত বনাঞ্চল, 232 কিমি2 এলেকা আৱৰি, 1 জুন, 1905 তাৰিখে স্থাপন কৰা হৈছিল। (৯০ বৰ্গ মাইল)। পৰৱৰ্তী তিনি বছৰত, উদ্যানখন 152 কিমি2 (59 বৰ্গ মাইল) ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ পাৰলৈ সম্প্ৰসাৰিত কৰা হৈছিল।
কাজিৰঙাক ১৯০৮ চনত “সংৰক্ষিত বনাঞ্চল” হিচাপে মনোনীত কৰা হৈছিল। ইয়াক ১৯১৬ চনত “কাজিৰঙা খেল অভয়াৰণ্য” নাম দিয়া হৈছিল আৰু ১৯৩৮ চনলৈকে আছিল যেতিয়া চিকাৰ নিষিদ্ধ কৰা হৈছিল আৰু দৰ্শনাৰ্থীসকলক উদ্যানত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ অনুমতি দিয়া হৈছিল।
[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন] ১৯৩৪ চনত কাজিৰঙাক কাজিৰঙালৈ সংক্ষিপ্ত কৰা হৈছিল। আজিও, কেইজনমান লোকে ইয়াক ইয়াৰ মূল নামেৰে উল্লেখ কৰে! পি. ডি. ষ্ট্ৰেচি নামৰ এজন বন সংৰক্ষকে চিকাৰৰ অৰ্থ পৰিহাৰ কৰিবলৈ ১৯৫০ চনত কাজিৰঙা খেল অভয়াৰণ্যক “কাজিৰঙা বন্যপ্ৰাণী অভয়াৰণ্য” নাম দিছিল।
অসম চৰকাৰে ১৯৫৪ চনত অসম (গঁড়) বিধেয়ক গৃহীত কৰিছিল, যিয়ে গঁড়ৰ চোৰাং চিকাৰৰ বাবে কঠোৰ জৰিমনা আৰোপ কৰিছিল। [উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন] চৈধ্য বছৰৰ পিছত, ১৯৬৮ চনত ৰাজ্যিক আইনসভাই অসম ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান আইন গৃহীত কৰে, যাৰ দ্বাৰা কাজিৰঙাক এক নিৰ্ধাৰিত ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰা হয়।
১৯৭৪ চনৰ ১১ ফেব্ৰুৱাৰীত কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে ৪৩০ কিলোমিটাৰ২ (১৬৬ বৰ্গ মাইল) উদ্যানখনক চৰকাৰী মৰ্যাদা প্ৰদান কৰে। কাজিৰঙাক ইয়াৰ অনন্য প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশৰ বাবে ১৯৮৫ চনত ইউনেস্কো বিশ্ব ঐতিহ্যক্ষেত্ৰ হিচাপে মনোনীত কৰা হৈছিল।
শেহতীয়া দশকবোৰত, কাজিৰঙা বহুতো প্ৰাকৃতিক আৰু মানৱ-নিৰ্মিত দুৰ্যোগৰ ভুক্তভোগী হৈছে। ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ উপচি পৰাৰ ফলত হোৱা বানপানীৰ ফলত পশুৰ জীৱনৰ যথেষ্ট ক্ষতি হয়। পৰিধিত মানুহৰ বেদখলৰ ফলত বনাঞ্চল আৰু বাসস্থানহে হ্ৰাস পাইছে।
ইউনাইটেড লিবাৰেচন ফ্ৰণ্ট অৱ আসাম (উলফা)ৰ নেতৃত্বত অসমত চলি থকা বিচ্ছিন্নতাবাদী আন্দোলনই অঞ্চলটোৰ অৰ্থনীতিক পঙ্গু কৰি তুলিছে, কিন্তু কাজিৰঙা অপ্ৰভাৱিত হৈ আছে; প্ৰকৃততে, ১৯৮০ ৰ দশকৰ পৰা, ইউনাইটেড লিবাৰেচন ফ্ৰণ্ট অৱ আসামৰ বিদ্ৰোহীসকলে জন্তুবোৰক সুৰক্ষা দিয়া আৰু চৰম ক্ষেত্ৰত চোৰাং চিকাৰীক হত্যা কৰাৰ উদাহৰণ পোৱা গৈছে।
কাজিৰঙা ভ্ৰমণ কাহিনী
কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান হৈছে এটা ভাৰতীয় ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান আৰু গোলাঘাট আৰু নগাঁও অসম জিলাত অৱস্থিত ইউনেস্কোবিশ্ব ঐতিহ্যক্ষেত্ৰ।
ই এক জনপ্ৰিয় পৰ্যটন স্থল আৰু সংৰক্ষণ ক্ষেত্ৰ, বিশেষকৈ বিপদাপন্ন ভাৰতীয় এক শিঙৰ গঁড়ৰ (ৰাইনোচেৰোছ ইউনিকৰ্ণিছ) বাবে, যাৰ বিশ্বৰ সৰ্বাধিক বনৰীয়া ভাৰতীয় এক শিঙৰ গঁড় আছে।
উদ্যানখনত আন তিনিটা ডাঙৰ তৃণভোজী প্ৰাণী আছে: এছিয়ান হাতী, এছিয়াটিক পানী বাফেলো, আৰু পূৱ জলাভূমি হৰিণ উপপ্ৰজাতি। কাজিৰঙাতো বিশ্বৰ সৰ্বাধিক বাঘৰ ঘনত্ব আছে আৰু ২০০৬ চনত তেওঁক ব্যাঘ্ৰ সংৰক্ষিত অঞ্চল হিচাপে মনোনীত কৰা হৈছিল।
বাৰ্ডলাইফ ইণ্টাৰনেচনেলে কাজিৰঙাক এভিফাউনেল প্ৰজাতিৰ সংৰক্ষণৰ বাবে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ পক্ষী ক্ষেত্ৰ হিচাপে মনোনীত কৰিছে।
কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান মাটিকালি
কাজিৰঙা ভাৰতৰ অসম ৰাজ্যত অৱস্থিত, অক্ষাংশ 26°30′ এন আৰু 26°45′ এন, আৰু দ্ৰাঘিমাংশ 93°08’ই ৰ পৰা 93°36′ ই, তিনিখন জিলাৰ ভিতৰত: নগাঁও জিলাৰ কালিয়াবৰ মহকুমা, কাৰ্বি আংলঙৰ বোকাজান মহকুমা, আৰু গোলাঘাট জিলাৰ বোকাখাত মহকুমা।
উদ্যানখন পূবৰ পৰা পশ্চিমলৈ প্ৰায় 40 কিলোমিটাৰ (25 মাইল) দীঘল আৰু উত্তৰৰ পৰা দক্ষিণলৈ 13 কিলোমিটাৰ (8 মাইল) বহল।
কাজিৰঙাৰ আকাৰ 378 কিমি2 (146 বৰ্গ মাইল), শেহতীয়া বছৰবোৰত প্ৰায় 51.14 কিমি2 (20 বৰ্গ মাইল) খহনীয়াত হেৰুৱাইছে।