অসমৰ প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগ ৰচনা
অসমৰ বিশাল নদী নেটৱৰ্কে ইয়াক বানপানী আৰু খহনীয়াৰ দৰে প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ প্ৰতি অসুৰক্ষিত কৰি তোলে, যি ৰাজ্যখনৰ সামগ্ৰিক বিকাশৰ ক্ষতি কৰে।
প্ৰতি বছৰে, 50 টাতকৈও অধিক উপনদীৰ দ্বাৰা খোৱা ব্ৰহ্মপুত্ৰ আৰু বৰাক নদীয়ে বাৰিষা ঋতুত বানপানীৰ ধ্বংসৰ সৃষ্টি কৰে। বানপানীৰ পৰিমাণ আৰু ম্যাদ আৰু খহনীয়াৰ পৰিমাণৰ ক্ষেত্ৰত, অসমৰ বান পানী আৰু খহনীয়াৰ সমস্যা আন ৰাজ্যবোৰৰ বিপৰীতে।
অৰুণাচল প্ৰদেশ, মেঘালয়, নাগালেণ্ড আদিৰ দৰে চুবুৰীয়া ৰাজ্যৰ পৰা নদীবৈ অহাৰ ফলত হোৱা আকস্মিক বানপানীৰ ফলত অসমৰ বানপানীৰ সমস্যা অধিক বৃদ্ধি পাইছে।
ৰাষ্ট্ৰীয় বৰআয়োগ (আৰবিএ)ৰ মতে, ৰাজ্যখনৰ বানপ্ৰৱণ এলেকা হৈছে 31.05 লাখ হেক্টৰ, ৰাজ্যখনৰ মুঠ এলেকা 78.523 লাখ হেক্টৰ, বা অসমৰ মুঠ ভূমি এলেকাৰ প্ৰায় 39.58 শতাংশ। ই দেশৰ মুঠ বানপ্ৰৱণ এলেকাৰ প্ৰায় 9.40% সমান। তথ্য অনুসৰি, বানপানীৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত গড় বাৰ্ষিক এলেকা হৈছে 9.31 লাখ হেক্টৰ।
প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগ আৰু ব্যৱস্থাপনা
এই সঁহাৰি/সকাহ পৰ্যায় আৰু পৰৱৰ্তী পুনৰুদ্ধাৰ পৰ্যায়ৰ মাজৰ পাৰ্থক্য অস্পষ্ট, কিয়নো ই মুখ্যতঃ তাৎক্ষণিক আৰু হ্ৰস্বম্যাদী প্ৰয়োজনীয়তাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। কিছুমান সঁহাৰি কাৰ্য, যেনে অস্থায়ী আৱাস আৰু পানী প্ৰদান কৰা, পুনৰুদ্ধাৰ পৰ্যায়ত ভালদৰে থাকিব পাৰে।
দুৰ্যোগ সঁহাৰি/সাহায্যৰ প্ৰাথমিক লক্ষ্য হৈছে জীৱিত সকলক তাৎক্ষণিক বিপদৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰা আৰু তেওঁলোকৰ শাৰীৰিক আৰু আৱেগিক স্থিতি স্থিৰ কৰা, যি মৃতকৰ পুনৰুদ্ধাৰ আৰু পানী আৰু শক্তিৰ দৰে অত্যাৱশ্যকীয় সেৱাপুনৰুদ্ধাৰৰ সৈতে একেলগে যায়।
দুৰ্যোগ ব্যৱস্থাপনাৰ এই পৰ্যায়ত এক সমন্বিত বহু-সংস্থাৰ সঁহাৰি গুৰুত্বপূৰ্ণ যাতে দুৰ্যোগৰ প্ৰভাৱ হ্ৰাস হয় আৰু ইয়াৰ দীৰ্ঘম্যাদী পৰিণাম যেনে সাহায্য কাৰ্যকলাপ –
- উদ্ধাৰ (স্থানান্তৰকৰণ’ৰ ব্যৱস্থা খাদ্য আৰু পানীৰ জৰুৰীকালীন চিকিৎসা সেৱাৰ ব্যৱস্থা
- ৰোগ আৰু বিকলাঙ্গতা প্ৰতিৰোধ
- গুৰুত্বপূৰ্ণ সেৱা, যেনে দূৰসংযোগ, পৰিবহন, আৰু অস্থায়ী আশ্ৰয় সকলো উপলব্ধ।