মন্দিৰৰ বিষয়ে ৰচনা
বিদেশীসকলে প্ৰায়ে মন্তব্য কৰে যে ভাৰত মন্দিৰ, মন্দিৰ আৰু পৱিত্ৰ স্থানৰ দেশ। ভাৰতৰ ইতিহাসৰ সৈতে বহুতো কাহিনী জড়িত হৈ আছে যিবোৰ ধৰ্মীয়, কিংবদন্তি আৰু সামাজিক। কাশ্মীৰৰ পৰা কেৰালালৈকে, আমি বহুতো দেৱ-দেৱীৰ মন্দিৰ ৰক্ষা কৰোঁ।
ভাৰতৰ অন্যতম বৃহৎ মন্দিৰ হৈছে দিল্লীৰ নৱনিৰ্মিত লক্ষ্মী নাৰায়ণ মন্দিৰ (বিৰলা মন্দিৰ)। এই মন্দিৰটো স্বৰ্গীয় উদ্যোগপতি শ্ৰী জি.ডি. বিৰলাই নিৰ্মাণ কৰিছিল।
যেতিয়া আমি মন্দিৰৰ ওচৰ চাপিআছোঁ, আমি এক ৰাজকীয় আৰু সুন্দৰ নিৰ্মাণ দেখিবলৈ পাওঁ। ই সন্মুখৰ দেৱালখন কলাত্মকভাৱে নিৰ্মাণ কৰা এটা বহল এলেকা আৱৰি ৰাখে য’ত গেট আছে। এই মন্দিৰৰ পিছফালে, পাহাৰীয়া ঢিপবোৰ শুই থাকক।
গছবোৰে ইয়াক এটা অতি প্ৰাকৃতিক আৰু আকৰ্ষণীয় ৰূপ দিয়ে। গোটেই মন্দিৰটো মাৰ্বলৰে নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। মন্দিৰৰ ভিতৰত, ভগৱান কৃষ্ণৰ মূৰ্তি আছে যি কেন্দ্ৰীয় চৌহদত অৱস্থিত। ভিতৰৰ মন্দিৰৰ দেৱালত খোদাই আৰু ম্যুৰাল আছে য’ত ৰামায়ণ আৰু মহাভাৰতৰ কাহিনী বোৰ দেখুওৱা হৈছে।
মন্দিৰ আৰু উদ্যানৰ ভিতৰত সেউজীয়া ঘাঁহনি আছে য’ত বহুতো দোলনা আৰু শ্লাইড আছে য’ত শিশুসকলে খেলিব পাৰে। গৰু, উট, ভালুক আৰু আন বহুতো জন্তুৰ চিত্ৰ শিলত খোদিত কৰা হৈছে। বাঘৰ মুখৰ পৰা ওলাই অহা ঝৰ্ণা আৰু পানীয়ে মানুহক আকৰ্ষিত কৰে।
মন্দিৰৰ এফালে অখণ্ড-কীৰ্তন বা অবিৰাম গান প্ৰভুৰ প্ৰশংসাত চলি থাকে। মন্দিৰলৈ যোৱা মানুহে সম্পূৰ্ণ মনোযোগেৰে ইয়াক শুনিছে। ভক্ত, সাধু আৰু ঋষিকসকলে পবিত্ৰ ভগৱদ্ গীতাৰ পৱিত্ৰ স্তোত্ৰ আবৃত্তি কৰা দেখা যায়।
লক্ষ্মী নাৰায়ণ মন্দিৰে যথাক্ৰমে জনম অষ্টমী আৰু ৰাম নৱমীৰ দিনত, অৰ্থাৎ ভগৱান কৃষ্ণ আৰু ভগৱান ৰামৰ জন্মদিনত এক আকৰ্ষণীয় আৰু শালীন ৰূপ পৰিধান কৰে। আজিকালি হাজাৰ হাজাৰ দৰ্শনাৰ্থীয়ে এই মন্দিৰটো দৰ্শন কৰে। এই দিনবোৰত মানুহৰ যথেষ্ট ভিৰ হয়। মন্দিৰৰ শীৰ্ষবোৰ আকৰ্ষণীয় বৈদ্যুতিক বাল্বেৰে আলোকিত কৰা হয় আৰু ই এক সুন্দৰ দৃশ্য উপস্থাপন কৰে।
পূজা কৰা হয়। এই পৱিত্ৰ ঠাইখনউৎসৱৰ সময়ত কাৰ্যকলাপৰ সৈতে গুণগুণাই থাকে। দীপাৱলীৰ দিনা সমগ্ৰ মন্দিৰটো বৈদ্যুতিক বাল্ব আৰু লাইটেৰে জ্বলি উঠিছে। যদি আমি দীপাৱলীৰ এই মন্দিৰটো দৰ্শন কৰোঁ, যেতিয়া ইয়াক জিলিকি থকা পোহৰেৰে সজোৱা হয় আৰু ফুল আৰু অন্যান্য আলংকাৰিক বস্তুৰে সজ্জিত কৰা হয়, আমি যথেষ্ট মানসিক সন্তুষ্টি আৰু সান্ত্বনা লাভ কৰোঁ।