ধান খেতি ৰচনা
চাউল হৈছে ঘাঁহ প্ৰজাতি অৰিজা সতীভা (এছিয়ান চাউল) বা অৰিজা গ্লেবেৰিমা (কম সচৰাচৰ) (আফ্ৰিকান চাউল)ৰ বীজ।
“বনৰীয়া চাউল” শব্দটোৱে প্ৰজাতি ৰ জাঞ্জিয়ানিয়া আৰু পোৰ্টেৰেচিয়াৰ বন্য আৰু পোহনীয়া প্ৰজাতি দুয়োটাকে বুজায়, যদিও ই অৰিজাৰ আদিম বা খেতি নকৰা প্ৰকাৰকো বুজাব পাৰে।
খাদ্যশস্যৰ শস্য হিচাপে ঘৰুৱা চাউল হৈছে বিশ্বৰ আধাতকৈ অধিক মানৱ জনসংখ্যাৰ বাবে, বিশেষকৈ এছিয়া আৰু আফ্ৰিকাত সৰ্বাধিক খোৱা মুখ্য খাদ্য।
কুঁহিয়াৰ আৰু মাকৈৰ পিছত, ই হৈছে তৃতীয় সৰ্বাধিক বিশ্বব্যাপী উৎপাদনৰ সৈতে কৃষিজাত সামগ্ৰী। যিহেতু কুঁহিয়াৰ আৰু মাকৈ শস্যৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ মানুহৰ ব্যৱহাৰৰ বাহিৰে আন উদ্দেশ্যৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়, মানৱ পুষ্টি আৰু কেলৰি গ্ৰহণৰ ক্ষেত্ৰত চাউল হৈছে আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ খাদ্য শস্য, যি বিশ্বব্যাপী গ্ৰহণ কৰা সকলো কেলৰিৰ এক-পঞ্চমাংশতকৈ অধিক। চাউল বিভিন্ন প্ৰকাৰত আহে, আৰু অঞ্চল অনুসৰি ৰন্ধনপ্ৰণালীৰ পছন্দ পৃথক হয়।
ডেকা পুলি বোৰ স্থাপন কৰাৰ সময়ত বা পিছত পথাৰত প্লাৱিত হোৱাটো হৈছে চাউল খেতি কৰাৰ পৰম্পৰাগত পদ্ধতি।
এই সৰল পদ্ধতিৰ বাবে সাৱধানে জলসিঞ্চন পৰিকল্পনাৰ প্ৰয়োজন হয়, কিন্তু ই দুৰ্বল অপতৃণ আৰু কীট উদ্ভিদৰ বিকাশ হ্ৰাস কৰে য’ত নিমজ্জিত বিকাশৰ স্থিতি নাই আৰু ভেৰ্মিন প্ৰতিহত কৰে।
যদিও ধান খেতিৰ বাবে বানপানীৰ প্ৰয়োজন নাই, জলসিঞ্চনৰ আন সকলো পদ্ধতিৰ বাবে বিকাশৰ সময়ত অপতৃণ আৰু কীট নিয়ন্ত্ৰণত অধিক প্ৰচেষ্টাৰ প্ৰয়োজন, লগতে মাটি নিষিক্ত কৰাৰ বাবে এক পৃথক পদ্ধতিৰ প্ৰয়োজন।
চাউল, এক মনোকট, সাধাৰণতে বাৰ্ষিক উদ্ভিদ হিচাপে খেতি কৰা হয়, কিন্তু ই গ্ৰীষ্মমণ্ডলীয় এলেকাবোৰত বাৰ্ষিক হিচাপে জীয়াই থাকিব পাৰে আৰু 30 বছৰলৈকে ৰেটুন শস্য উৎপাদন কৰিব পাৰে।
কম শ্ৰমিক ব্যয় আৰু উচ্চ বৰষুণ থকা দেশ আৰু অঞ্চলৰ বাবে ধান খেতি ভালদৰে উপযুক্ত কিয়নো ই শ্ৰম-প্ৰয়োজনীয় আৰু যথেষ্ট পানীৰ প্ৰয়োজন।
আনহাতে, পানী নিয়ন্ত্ৰণকাৰী টেৰেছ প্ৰণালীব্যৱহাৰ কৰি প্ৰায় যিকোনো ঠাইতে, আনকি এটা থিয় পাহাৰ বা পৰ্বততো চাউল খেতি কৰিব পাৰি।
যদিও ইয়াৰ মূল প্ৰজাতিবোৰ এছিয়া আৰু আফ্ৰিকাৰ কিছু অংশৰ স্থানীয়, শতিকা জুৰি বাণিজ্য আৰু ৰপ্তানিৰ ফলত বিশ্বৰ বহুতো সংস্কৃতিত ইয়াক সচৰাচৰ দেখা গৈছে।
2010 চনত বিশ্বব্যাপী সেউজগৃহ গেছ নিৰ্গমনৰ 4% বাবে চাউলৰ উৎপাদন আৰু ব্যৱহাৰ দায়বদ্ধ বুলি অনুমান কৰা হৈছে।